Η δυναστική σειρά δεν ήταν νομικά τυποποιημένη, και δεν ήταν ασυνήθιστο, με ισχυρούς ηγεμόνες είτε να διαδέχονται την εξουσία στους μαθητές της είτε σε άλλα μέλη της οικογένειας. Οι σωστές νομιμοποιητικές δομές και ιδέες είχαν αποδυναμωθεί, αλλιώς απουσιάζονταν εντελώς από τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, επομένως δεν υπήρχαν πραγματικά νομικά κριτήρια για να ανακηρυχθεί αυτοκράτορας πριν κληθεί από τον ρωμαϊκό στρατό. Η νέα διάκριση μεταξύ ενός σφετεριστή και ενός νόμιμου αυτοκράτορα είναι στην πραγματικότητα θολωμένη, καθώς ένας μεγάλος αριθμός αυτοκρατόρων που ήταν συνήθως γνωστοί ως νόμιμοι ξεκίνησαν την καριέρα τους ως σφετεριστές, σε αντίθεση με τον προηγούμενο νόμιμο αυτοκράτορα. Πολύ λίγοι αυτοκράτορες πέθαναν από φυσικές αιτίες, που είχαν βασιλοκτονία με απλά λόγια, έχοντας γίνει το αμφισβητούμενο τέλος ενός μεγάλου Ρωμαίου αυτοκράτορα μέχρι τα τέλη της αρχαιότητας. Ανταγωνιστικές διαδοχές για το Ρωμαϊκό Βασίλειο στάλθηκαν επίσης από άλλες πολιτείες και αυτοκρατορίες, από πολλούς μεταγενέστερους διεκδικητές. Το 330, ο Κωνσταντίνος ο Α΄, ο νεότερος αυτοκράτορας που αναγνώρισε τον Χριστιανισμό, συγκέντρωσε μια δεύτερη διαδοχή στο Βυζάντιο, η οποία μετονομάστηκε σε Κωνσταντινούπολη.
Αψίδα του Κωνσταντίνου: Ρώμη, Ιταλία, Εικόνες & Δημοσίευση
Κωνσταντίνος Α΄, 306–337 μ.Χ. – Ο πρώτος Χριστιανός αυτοκράτορας, γνωστός για το νέο Διάταγμα των Μιλάνων και τη RoyalGame χρόνος απόσυρσης Σύνοδο εκτός Νίκαιας. Μαξιμιανός, 286–305 μ.Χ. – Συναυτοκράτορας με τον Διοκλητιανό, γνωστός για τις ένοπλες στρατηγίες του. Νουμεριανός, 283–284 μ.Χ. – Κυβέρνησε ως ένας με τον πατέρα του Κάρο μέχρι τον μυστηριώδη θάνατό του.
Αυτοκρατορία των Αζτέκων
Ο Βαλέριος Ουάλης διορίζεται προσωρινά αυτοκράτορας στη Δύση από τον Λικίνιο που αντιμετωπίζει τον Κωνσταντίνο στους δημοτικούς πολέμους. Ο άνθρωπος αυτός συνέγραψε το νέο Διάταγμα από το Μιλάνο και έτσι επιβεβαίωσε τις χριστιανικές ελευθερίες στην αυτοκρατορία. Τελικά συγκέντρωσε 70.000 άνδρες για να αντιμετωπίσει, εκ των οποίων ο Λικίνιος, αλλά ηττήθηκε στη μάχη μακριά από το Τζιράλλουμ, αναγκάζοντάς τον να δραπετεύσει.
- Αυτό το βασίλειο οδήγησε σε γαλλική επιρροή στην κοινωνία της Βόρειας Αμερικής και θα οδηγήσει σε μετανάστευση από τη Γαλλία, το Βέλγιο και την Ελβετία μέχρι το Μεξικό.
- Βαλεντινιανός Β΄, 375–392 Le – Ένας νεαρός αυτοκράτορας που αγωνίστηκε για να διεκδικήσει τον έλεγχο του βασιλείου του.
- Έτσι, ο Γινγκ Τζενγκ μετατράπηκε σε Τσιν Σι Χουάνγκ, καταργώντας το σύστημα όπου οι τίτλοι huang/di είχαν κρατηθεί για να βοηθήσουν εσάς τους αποθανόντες και τους μυθολογικούς ηγεμόνες.
- Συγκεκριμένες επικεφαλίδες θεωρούνται συγκρίσιμες με τον όρο «αυτοκράτορας», διαφορετικά προσπαθούν να ερμηνευθούν ως «αυτοκράτορας».
- Ο Ολύβριος και ο Ρίκιμερ πέθαναν ο ένας μετά τον άλλον σε αυτούς τους λίγους μήνες ακατανίκητου ηλεκτρισμού μακριά από τον Ανθέμιο, ο ένας από τους οποίους φαίνεται να προέρχεται από φυσικά αίτια.
- Δεν πέθαναν πολλοί αυτοκράτορες από καθαρούς λόγους, οι οποίοι είχαν ως αποτέλεσμα την βασιλοκτονία υπό τις βασικές συνθήκες που είχαν γίνει η αναμενόμενη αποφυγή από έναν μεγάλο Ρωμαίο αυτοκράτορα μέχρι τα τέλη της αρχαιότητας.
Για αυτόν τον λόγο, ο Γινγκ Τζενγκ έγινε Τσιν Σι Χουάνγκ, καταργώντας το σύστημα του σημείου όπου οι επικεφαλίδες huang/di ήταν διατεταγμένες για να βοηθούν τους αποθανόντες ή/και μυθολογικούς ηγεμόνες. Όποιος μιλούσε εκ μέρους του αυτοκράτορα έπρεπε να απευθυνθεί στον νεότερο αυτοκράτορα ενώ το bìxià (陛下, φωτισμένο. η νέα «Βάση των Ακρών»), παρόμοιο με τη νέα Πορφυρή Μεγαλειότητα· shèngshàng (聖上, φωτισμένο. Αγία Υψηλότητα)· ή wànsuì (万岁, φωτισμένο. «Εσύ, από Δέκα Χιλιάδες Δεκαετίες»). Αυτό που τον συνδέει με αυτήν είναι η χρήση των κινεζικών λογότυπων 皇 (huáng) και 帝 (dì) και αυτό μαζί της ή αυτοπροσώπως είναι μωβ. Ένας ενθουσιώδης αυτοκράτορας ονομάζεται Huángdì στους Κινέζους, Hwangje στα Κορεάτικα, Hoàng đế στα Βιετναμέζικα και Kōtei στους Ιάπωνες, ωστόσο αυτές είναι απλώς οι δικές τους προφορές της κινεζικής φήμης 皇帝.
Βαλεντινιανός Β΄, 375–392 μ.Χ. – Ένας νεαρός αυτοκράτορας που αγωνίστηκε για να κυριαρχήσει στον κόσμο του. Γάλλος Καίσαρας, 351–354 μ.Χ. – Συναυτοκράτορας μαζί με τον ξάδερφό του Κωνστάντιο Β΄. Κώνστας Α΄, 337–350 μ.Χ. – Ο επόμενος γιος του Κωνσταντίνου, αρχικά κυβερνώντας στη δυτική Αγγλία. Λικίνιος, 308–324 μ.Χ. – Ενεπλάκη με τον Κωνσταντίνο σε ορισμένες δημοτικές συγκρούσεις. Γαλέριος Βαλέριος Μαξιμίνος, 310–313 μ.Χ. – Συναυτοκράτορας σχετικά με το πρόγραμμα της τετραρχίας.
Μωβ Σειρά μέσα στη Ρώμη
Όταν η Ιουλία Μαέσα απαλλάχθηκε από την εξουσία από τον Ελαγάβαλο, τον αντικατέστησε μαζί με τον άλλο 13χρονο εγγονό της, Σεβήρο Αλέξανδρο. Ο Καρακάλλας προσπάθησε να γίνει συναυτοκράτορας με τον πατέρα του το 198 μ.Χ., ωστόσο, μετά τον θάνατο του Σεπτίμιου Σεβήρου, ξέχασε την εντολή του πατέρα του να μοιραστεί τη δύναμη με τον νεαρό ξάδερφό του, Γέτα. Εν τω μεταξύ, ο Πεσκέννιος Νίγηρας στη Συρία, ο Κλόδιος Αλβίνος στο Ηνωμένο Βασίλειο και ο Σεπτίμιος Σεβήρος στην Παννονία επαναστάτησαν δημόσια και ανακήρυξαν τους εαυτούς τους αυτοκράτορες. Η τελευταία απώλεια του Κόμμοδου οδήγησε σε άλλη εξουσία, ωστόσο οι Πραιτωριανοί και η Σύγκλητος έσπευσαν να εγκαθιστήσουν νέο αυτοκράτορα. Ο Κόμμοδος είναι ο πρώτος Ρωμαίος αυτοκράτορας που διαδέχθηκε τον πατέρα του στον θρόνο τον αιώνα. Αν η Σύγκλητος σκόπευε να εδραιώσει την εξουσία της, θα το έκανε μόνο αν ο Αντωνίνος Πίος είχε αναλάβει σχεδόν κάθε άλλος αυτοκράτορας, ο Λεύκιος Βήρος, είχε επίσης εγκωμιάσει τον Αύγουστο.
Πού ζουν οι Ρωμαίοι αυτοκράτορες που έχουν παραστήσει έργα τους;
Ο θετός γιος τους και εγγονός του Αλφόνσου ΣΤ΄, Αλφόνσο Ζ΄, προσπάθησαν μόνοι τους, κάτι που τελικά έλαβε μια ενθουσιώδη μωβ στέψη το 1135. Η Τρίτη Δημοκρατία υιοθέτησε και μετά την απώλεια του Ναπολέοντα (Δ΄), το 1879 στη Μάχη των Ζουλού, το νέο Βοναπαρτιστικό καθεστώς διαλύθηκε και η Τρίτη Δημοκρατία έμεινε στην ιστορία μέχρι το 1940. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του, ο άντρας προσπάθησε επίσης να επιβάλει το επόμενο βασίλειο της Βόρειας Αμερικής (μετά την εκλογή του Μαξιμιλιανού Α΄ από το Μεξικό, μέρος της κυριαρχίας των Αψβούργων), με σκοπό να ανακτήσει τον έλεγχο της Γαλλίας στη νέα Αμερική και να προχωρήσει στη «λατινική» μάχη. Η βασιλεία τους είναι γνωστή για τα μεγάλα κοινωνικά έργα, την ανάπτυξη της κοινωνικής τάξης και την επέκταση της επιρροής της Γαλλίας σε όλο τον κόσμο.
